Ο Φουρκισμένος

Ένα από τα οκτώ ποιήματα του Συνθέματος 1833-1834 και, ειδικότερα, ένα από τα τέσσερα σατιρικά όνειρα. Το τρίτο αυτό σατιρικό όνειρο εξελίσσεται σε μια δεξίωση όπου διάφοροι «αφεντάδες» και «νομοθέτες» συνομιλούν ενώ κάποιος ιππότης κοιτάζει από το παράθυρο προς την Ελλάδα «σα να ’τανε δική του». Εμφανίζεται ξαφνικά το φάντασμα ενός απαγχονισμένου, το οποίο αφού εντοπίσει τον ιππότη τον βρίζει για την ανήθικη δραστηριότητά του και τον άθλιο χαρακτήρα του και αφηγείται την προσωπική του εμπλοκή με τον ιππότη, η οποία είχε ως αποτέλεσμα τον απαγχονισμό του. Στη κορύφωση της αφήγησης, το φάντασμα βγάζει τη θηλιά από τον λαιμό του και την τυλίγει στον λαιμό του ιππότη, ο οποίος φωνάζει τρομαγμένος. Ο ποιητής ξυπνά και πάλι, την κρίσιμη στιγμή.

Ο Σολωμός αμφιταλαντεύεται αν το σατιριζόμενο πρόσωπο θα είναι ο Β. [= Βούλτσος] ή κάποιος C.

Εκδόσεις: Ο Φουρκισμένος δεν υπάρχει στην πρώτη μεταθανάτια έκδοση του σολωμικού έργου από τον Πολυλά (Διονυσίου Σολωμού Τα Ευρισκόμενα, Κέρκυρα [1859] 1998) ούτε στις εκδόσεις Απάντων που ακολούθησαν. Το έργο έγινε για πρώτη φορά γνωστό το 1978, από την Ελένη Τσαντσάνογλου, η οποία και το δημοσίευσε στη μελέτη Μία λανθάνουσα ποιητική σύνθεση του Σολωμού. Το αυτόγραφο τετράδιο Ζακύνθου αρ. 11. Εκδοτική δοκιμή, Ερμής, Αθήνα 1982 [διδακτορική διατριβή: Θεσσαλονίκη 1978].